Sannleikurinn um kanínur...

Krass búmm bang

Jæja, þá er óheppni ársins búin.  Var að klessa bílinn.  Ekkert mjög stórt en það kostar peninga.  Rann í veg fyrir bíl svo ég er í órétti.  Var bara á tæplega 30 og var eiginlega stopp þegar bílinn sem kom á móti lenti á mér.  Hennar bíll er varla skemmdur og hvorug okkar fann neitt fyrir þessu.  Svo þetta var lán í óláni, bara smá koss sem var samt svo óþarfur !!  Nóg um það, amk eitthvað ánægjulegt gerðist í dag - ég setti saman nýtt eldhúsborð og stóla úr IKEA.  Getið séð mynd af því hér.  Jibbí !!  Nú vantar bara borðstofuborðið !!!  Ég ætla að fara í langt bað núna til að jafna mig eftir erfiðan dag.  Smá grín til að létta stemninguna, hér er einn brandari sem gladdi mitt geð.  Eigið góðar stundir !

Kvöldstund klikkaða heilbrigðisfulltrúans

Heima ein - og læt mér leiðast.  Búin að vera að leika mér á veraldarvefnum í allt kvöld.  Á þessu rölti hef ég rekist á margar athyglisverðar vefsíður.  T.d. þessi um hneykslaðar kanínur.  Hmm. hafði ekki gert mér ljóst hversu hneykslaðar kanínur geta orðið fyrr en núna.  Mín eigin horfir á mig og er greinilega hneyksluð á mínu óáhugaverða lífi.  Svo er það síðan um ketti sem líkjast Hitler.  Sá sem setti upp þá síðu á sennilega við einhverja andlega erfiðleika að stríða!  Ég rakst líka inn á síðu þar sem hægt er að finna allar tegundir fælni (fóbíur) í stafrófsröð.  Vissuð þið að þeir sem eru hræddir við vötn þjást af Limnophobiu ?  Og þeir sem hræðast trúarathafnir eru með Teleophobiu ?  Afar áhugaverð síða .  Að lokum vil ég nefna heimasíðu heimssamtaka fólks sem fer í Steinn-skæri-blað leikinn.  Vissuð þið að Andrea Farina frá New York er heimsmethafinn í Steinn-skæri-blað ?  Hún tryggði með sigri sínum fyrstu gullverðlaun Bandaríkjana frá því að heimsmeistaramót hófust árið 2002.  Hún er undarleg, hún veröld !!! Best að fara að lúra !

Arna Rún skírð

Í dag var ég í skírn barnsins hans Atla frænda míns, sonar Helenar systur.  Litla músin var skírð Arna Rún, þrátt fyrir háværan mótmælagrát (vildi heita Svava ).  Ekki skorti veitingar í veisluna og var mikið um dýrðir.  Eftir langa mæðu og slagsmál við æsta ættingja tókst mér loks að fá skírnarbarnið í hendurnar og knúsa hana.  Ekki leið þó á löngu áður en einhver rændi henni aftur.  Fallegt nafn, til lukku Atli og Sigrún með litlu dömuna

Höfum við gengið til góðs götuna fram um veg ?

Las í Fréttablaðinu að sérstakt hvíldarherbergi fyrir karlmenn væri í nýju Hagkaupsversluninni í Holtagörðum.  Þar gætu þeir horft á boltann og spilað tölvuleiki meðan konurnar versluðu. Argh !!!  Hversu lengi ætlum við að vera föst í viðjum vanans ?  Rakst á umfjöllun um gamlar auglýsingar sem eru afar lýsandi fyrir viðhorf til kvenna, hér fyrir neðan er ein þeirra, greinina sjáið þið hér.  Höfum við tekið einhverjum framförum síðustu áratugi ? Við höldum það en við þurfum ekki að leita lengi til að sjá að gömlu kreddurnar lifa enn - ekki bara í leikherbergi karlanna í Hagkaup.

Þessi er frá 1961

Dekurdýr í hægindastól

Spilahelgin mikla :D

Jæja, það var spilað rækilega þessa helgi.  Á laugardaginn hélt spilaklúbburinn góði (sem aldrei hefur fengið opinbert nafn) svokallað "náttfataspilapartí" heima hjá mér.  Við vorum allar með fléttur og í náttfötum.  Þ.e.a.s., ég, Magnea og Helga, Silla lét fléttuna nægja að þessu sinni.  Við ætluðum reyndar að vera í alltof stuttum náttkjólum og slást með koddum sem fiðrið losnar auðveldlega úr (ekki spyrja, byggt á draumórum vinnufélaga okkar) en vorum bara þægar og spiluðum í staðinn.  Eins og venjulega skorti ekki veitingarnar, við vorum með nóg til að fóðra lítið afríkuríki í heilan mánuð !  Ís, kaka, ávextir, súkkulaði, lakkrís... listinn bara heldur áfram !!  Milli þess sem við hökkuðum í okkur spiluðum við af hjartans list.  Tókum eitt risa Carcassone (a.k.a. Gigassone), Trivial Pursuit (ég vann ég vann!), Five Crowns, Ingenious, Sixmix... jamm bara alveg nóg af sortum   Byrjuðum kl. 4 um daginn, hættum kl. tvö um nóttina.  Helga vinkona þurfti að sætta sig við strokur á magann enda leynist nýr klúbbmeðlimur í honum.  Spilasjúklingurinn ég sofnaði því sæl og glöð.  Sunnudagskveldinu eyddi ég svo hjá Júllu vinkonu.  Var boðið í kvöldmat sem var afar ljúffengur og svo spiluðum við fram til klukkan ellefu.  Það er langt síðan ég hef spilað svona mikið á stuttum tíma !  Að lokum má minnast á heimsókn mína í spilabúðina Spilavini á Langholtsvegi 130.  Þangað á ég örugglega eftir að koma oftar   Keypti eitt spil eftir stutta heimsókn á laugardaginn.  Framhald síðar...

Sætt, sætara, sætast !

Ég er alger dýrasjúklingur og á hverjum tíma er heimili mitt eins og dýragarður.  Nú á ég kanínu, skjaldböku og tvær stökkmýs.  Ég rek því augun alltaf í fréttir af dýrum og þessi sem ég sá í Aftonbladet í dag var ansi skemmtileg.  Kona fann 6 heimilislausa kettlinga og tók þá með heim.  Þar var fyrir kanína á heimilinu og héldu kettlingarnir að þarna væri mamma þeirra komin   Reyndu að sjúga spenana á henni og léku sér við hana.  Kanínan lét sér það vel líka !!  Sæt frétt sem kom mér í gott skap.

Einu sinni var....

Hér er mynd frá fermingunni hennar Helenar systur.  Ég er yndislega ljóshærða barnið

Gestgjafaraunir

Þeir sem þekkja mig vita að ég er ekki þekkt fyrir hæfileika mína á sviði matargerðarlistar.  Ég elska hinsvegar matreiðslubækur og á fulla hillu af þeim.  Er sjúk í uppskriftir og klippi þær gjarnan úr blöðum. Dóttir mín gerir reglulega grín að þessari ástríðu minni og alltaf lofa ég því að fara að byrja að nota eitthvað af þessu efni fljótlega. Hmm já, einmitt...  Þegar ég var að vafra á netinu um daginn rakst ég á áskriftartilboð á heimasíðu Gestgjafans.  Fáðu fimm síðustu tölublöð ársins með 20% afslætti, aðgang að uppskriftavef og afsláttarkort !!!  Einmitt það sem konunni sem aldrei notar uppskriftirnar sínar vantar !! Ég skráði mig með snarhasti og hlakkaði til að fá fyrsta tölublaðið sem var ekkert minna en Kökublaðið og leit ákaflega freistandi út.  Skráningin fór fram í lok vinnudags á föstudegi og þegar ég kíkti í pósthólfið mitt um kvöldið biðu mín hvorki fleiri né færri en ellefu tölvupóstar frá útgáfufélaginu Birtíngi þar sem mér var þakkað kærlega fyrir að gerast áskrifandi.  Hmmm. Ég hafði samband við áskriftardeildina á mánudaginn og spurði hvort ég væri nokkuð skráð sem áskrifandi ellefu sinnum fyrst ég fékk alla þessa þakkarpósta ? Haha neinei, það er ekki hægt svaraði stúlkan í áskriftardeildinni hlæjandi -  fletti mér síðan upp í tölvunni og sá að ég var skráð ellefu sinnum.  Sá hlær best sem síðast hlær.  Stúlkan fullvissaði mig um að þetta væri nú leiðrétt og ég bara með eina áskrift skráða, beiðnin væri komin inn og kökublaðið góða kæmi í þessari viku ásamt afsláttarkorti og aðgangi að uppskriftavef.  Vikan leið og sú uppskriftaóða kíkti í kassann á hverjum degi.  Ekkert bólaði á kökublaðinu.  Næsta mánudag ákvað ég að bjalla í áskriftardeildina aftur.  Í þetta sinn svaraði ungur sveinn.  Hann fletti mér upp og tjáði mér að ég ætti ekkert að fá kökublaðið, heldur fengi ég næst villibráðarblaðið.  Ég benti honum kurteislega á áskriftartilboðið góða á síðunni þeirra þar sem skýrt var tekið fram að kökublaðið væri fyrsta blaðið.  Ó sú sem þú talaðir við í síðustu viku hefur skráð þetta vitlaust sagði hann þá og lofaði að senda blaðið um hæl.  Fjórum dögum seinna kom kökublaðið í hús, mér til mikillar gleði og ánægju.  Ekkert afsláttarkort með né aðgangur að uppskriftarvef.  Hvaða máli skiptir uppskriftavefurinn manneskju sem ekki notar uppskriftir kynni einhver að spyrja, en málið er að ég ágirnist ákveðna uppskrift af ungverskri gúllassúpu sem leynist þar og ég er búin að kaupa allt efni í.  Ég hringdi því enn og aftur í Birtíng á föstudaginn.  Talaði við sama sveininn.  Ó sagði hann, þú áttir að fá kortið og það með fyrsta blaðinu (kökublaðinu) en þar sem það var sent svona sér hefur það gleymst.  Jahá, sagði ég, talaði ég ekki einmitt við þig á mánudaginn spurði ég af illkvittni og hann svaraði vandræðalega, jú, eh, ég bara hélt að hún (sem ég talaði fyrst við) hefði sent þetta með villibráðarblaðinu.  Ja, nú er ég ekki búin að fá það blað sagði ég, þá bara bíð ég og sé hvort þetta komi ekki.  Við þessar fregnir æstist hann allur upp og sagði að ég ætti að vera búin að fá blaðið og hann myndi nú sjá persónulega um að koma því til mín ásamt afsláttarkortinu.  Aðganginn að vefnum gaf hann mér í gegnum símann.   Á laugardaginn kom svo villibráðarblaðið í kassann, kortlaust.  Á mánudaginn kom það aftur, í hvítu umslagi með handskrifuðu nafninu mínu með afsláttarkortinu með.  Nú bíð ég bara spennt eftir hvað gerist næst.  Verð ég rukkuð ellefu sinnum um áskrift ?  Fæ ég næsta blað ?  Mun ungi maðurinn kannski koma næst og elda fyrir mig upp úr blaðinu ??  Eitt er víst að það er eins og lofað var, sérstakt ævintýri að gerast áskrifandi af Gestgjafanum.