Orðin árinu eldri

Á laugardaginn skall á mig eitt árið í viðbót.  Ég byrjaði daginn vel, fór í göngutúr með Steinku systur og Hildu úti á Kársnesi.  Næst á dagskrá var Kringluferð þar sem Svanhildur systir fann handa mér náttbuxur í afmælisgjöf.  Svo klukkan sex fór ég út að borða með Hildu, mömmu, Steinku, Júllu og Svanhildi og fjölskyldu.  Potturinn og pannan urðu fyrir valinu og maturinn var bara verulega góður.  Litlu strákarnir skemmtu sér við að skríða undir borð og tók Steinar litli upp á því að stinga hendinni upp á milli borðanna við mikla gleði viðstaddra.  Var verulega fyndið að sjá litlu hendina vinka manni, var eins og hún kæmi beint upp úr borðplötunni  Þegar við Júlla keyrðum heim frá veitingastaðnum, saddar og sælar, gerðist óvæntur atburður.  Rétt áður en kom að húsinu mínu heyrðist hátt KRONSJ ! hljóð í bílnum og gúmmíbrennslulykt gaus upp.  Svo heyrðist dunka-dunka-dunka hljóð frá vinstra framhjólinu.  Frábært.  Ég ákvað að láta sjálfsmorðstilraun bílsins ekki eyðileggja góða skapið og fór í 30 ára afmæli Ólafar vinkonu.  Það var frábær veisla, drykkir með þurrís, dásamlegar veitingar og skemmtilegur félagsskapur.  Við skelltum okkur svo í bæinn og máluðum hann rauðann fram á nótt (hehe vorum ekki að mótmæla).  Sunnudagurinn var annar í afmæli.  Þá komu vinkvensur í kaffi og komu berandi gjafir.  Það var skemmtilegt að spjalla og borða.  Um kvöldið komu systurnar svo og við spiluðum Scrabble.  Þegar ég fór í rúmið um kvöldið var ég afar sæl með góða afmælishelgi

Vér mótmælum allir!!

Ég fór niður á Austurvöll í kvöld og tók þátt í mótmælunum.  Stöðugur trommusláttur og köllin: Vanhæf ríkisstjórn! yljuðu mér um hjartaræturnar (bálið yljaði mér líka vel).  Mér þótti leitt að sjá eggin, sóðaskapinn og rúðubrotin í gamla Alþingishúsinu, get aldrei tekið undir skemmdarverk.  En samstaðan sem þarna var, skilaboðin sem hömruð voru aftur og aftur - svona eiga mótmæli að vera!  Þarna var fólk á öllum aldri og þjóðfélagsstigum, frægir, ungir, æstir og gamlir.  Geir og co. eru í svipaðri stöðu og föruneyti hringsins var í myrkviðum Moriu.  Fastir á dimmum stað og trommusláttur berst úr djúpinu.  Bomm bomm bommm kæra ríkisstjórn! 

 

Harðsperrur frá helvíti og góður árangur Hildu um helgina

Enn ein góð helgi er liðin en sumar afleiðingar hennar eru enn að fylgja mér.  Um helgina var haldið Stórmót ÍR og á laugardagsmorguninn mætti ég eiturhress (eða svona..) til að vinna við mótið.  Ég lenti í hóp við eina langstökksgryfjuna og fékk það hlutverk að mæla stökkin.  Í okkar hlut komu 8 ára og yngri strákar og stelpur og 9-10 ára stelpur.  Þetta var þrælgaman, frábært að sjá jafnvel pínulítil kríli gefa allt sitt í stökkin   Þar sem ég var að mæla þurfti ég að beygja mig niður í hvert skipti sem barn stökk og hvert þeirra fékk 3 stökk.  Þetta voru hátt í 80 krakkar svo að ég beygði mig niður svona ca. 240 sinnum á 1,5 tímum.  Afleiðingarnar létu ekki á sér standa.  Fæturnir á mér voru eins og deig þegar ég ætlaði heim um kl. 11 um morguninn.  Ég átti erfitt með að fara niður stiga án stuðnings og það var sárt að setjast niður.  Ekki tók betra við á sunnudaginn.  Lærin loguðu  af harðsperrum og ég varla komst út úr húsi án þess að æpa og veina.  Mánudagurinn var síst skárri enda þurfti ég í sýnatökur og klöngraðist upp og niður brekkur með tilheyrandi sársauka.  Gaman að vita hvað morgundagurinn ber í skauti sér....

En ! Þó mamman sé aumingi er dóttirin það ekki.  Hildan mín keppti á Stórmóti ÍR og á Reykjavík International. Hún fékk gull í kúluvarpi og stangarstökki á Stórmótinu auk bronsins í hástökki.  Hún keppti líka í hástökki á Reykjavík International og varð í 5.-6. sæti.  Hún bætti sig um heila 16cm í stangarstökkinu.  ÍR-ingar fengu alls 70 verðlaun á Stórmótinu, listann má sjá hér.

Ég fór líka á frábær námskeið hjá Hugleiðslu- og friðarmiðstöð um helgina.  Við lærðum um The Wheel of Life og hugtök eins og karma og impermanence.  Alveg frábær fræðsla sem vakti mann verulega til umhugsunar um það sem maður er að gera í sínu lífi.  Takk fyrir þetta Dagmar Vala

En nú er kominn tími til að endurhita hitapokann og setja hann á aum læri ! Góðar stundir !

Heilbrigðisfulltrúi í Eurovision

Heilbrigðisfulltrúar eru ekki bara fólk með sjúklegan áhuga á rusli.  Einar vinnufélagi minn á lag í undankeppni Eurovision og verður það að keppa um að komast áfram annað kvöld.  Lagið heitir Glópagull og er hresst lag í Eurovision stílnum, getið hlustað á það hér.  Þetta er besta lagið í keppninni, gefið því atkvæði    Við heilbrigðisfulltrúarnir stöndum með okkar manni og ætlum að koma honum áfram !!!  Áfram Einar !!!

Ljúfa líf

Kúri uppi í rúmi með kanínunni meðan ég bíð eftir að þvottavélin klári.  Lífið er ljúft :)

Froskar og ég fara ekki vel saman

Dvergfroskurinn er dauður.  Ekki entist hann lengi.   Þeir sem til mín þekkja muna einnig eftir skammvinnu ævintýri mínu með tvo landfroska sem áttu að borða lifandi orma.  Fyrir utan það að það gekk gegn minni búddísku sannfæringu að fórna lífi ormanna fór það alveg með mig að fíflin borðuðu svo ekki nema örsjaldan það sem að þeim var rétt.  Ég vil bara dýr sem borða og það vel, sem ég get séð hvort líði vel eður ei.  Dvergfroskurinn synti sprækur um búrið og virtist í góðu lagi þar til...hann dó.  Spurning hvað dettur næst inn í dýragarðinn, held ég haldi mig frekar við nagdýrin, þau kann ég á :)

Sólskinsdrengurinn - frábær mynd

Ég sá heimildarmyndina Sólskinsdrengurinn í bíó í dag.  Júlíana var svo stálheppin að fá nokkra boðsmiða og bauð m.a. mér og Steinku systur að koma.  Myndin fjallar um einhverfu og fylgir móður drengsins Kela þar sem hún ferðast um og leitar að svörum um fötlun sonar síns og meðferðarúrræði.  Hún fjallar um leið um Kela sjálfan og hvernig brotist er inn fyrir takmarkanir fötlunar hans og sambandi náð.  Þetta var í einu orði sagt frábær mynd.  Maður grét og hló - og kom út af henni með mun betri skilning á einhverfu og með von í hjarta um að boðið verði upp á betri meðferðarmöguleika hér fyrir þessi börn.  Ég mæli hiklaust með því að fara og sjá þessa mynd, hún eykur skilning fólks á einhverfu og hversu marbreytilegar birtingarmyndir hún hefur.  Ég er afar glöð að hafa séð þessa mynd því mér finnst ég hafa fengið skýringar sem mig vantaði og nýja innsýn inn í það hvað gæti verið að hrærast í höfðinu á Steingrími mínum.  Vona að myndin verði sýnd í sjónvarpinu til að hún nái til sem flestra.

Áramótin 2008-9

Á gamlárskvöld var fjölskylduboð hjá Steinku eins og öll undanfarin ár.  Þetta var fyrsta árið sem við fögnum nýja árinu í nýja húsinu hennar í Hljóðalindinni í Kópavogi.  Steinka eldaði dásamlega góðan kalkún eins og alltaf og allir komu með eitthvað meðlæti.  Ég kom með ofnbakaðar sætar kartöflur í rjóma, mmmmm.  Svo komu allir líka með ís fyrir eftirréttahlaðborðið sem á hverju ári er tilhlökkunarefni fyrir alla fjölskylduna.  Mmmmmmm!  Þetta var hugguleg kvöldstund og við slöppuðum af, horfðum á fréttaannálinn og svo skaupið sem skemmti okkur vel.  Um miðnættið fóru þeir feðgar Steinar Örn og Aron út að skjóta upp flugeldum og við hin fórum flest út til að horfa á.  Steinar litli fór út með okkur en Óli sat inni í eldhúsi í ömmu fangi, klæddur í útiföt, með hlífðargleraugu og með eyrnatappa.  Hann er ekkert sérlega hrifinn af flugeldunum og spurði stöðugt hvenær þetta myndi hætta    Ekki get ég beint sagt að dregið hafi úr magninu sem sprengt var á miðnætti en ég fann fyrir því að færri flugeldum var skotið upp fyrir og eftir miðnætti en undanfarin ár.  Sömu sögu er að segja um dagana fyrir og eftir áramótin, mun minna er um flugelda en undanfarin ár.  Eitthvað hefur kreppan dregið úr sprengigleðinni.  Hér með þessari færslu eru nokkrar myndir frá kvöldinu.

Búin að snúa sólarhringnum við!

Jæja nú er illt í efni.  Ég er búin að snúa sólarhringnum við með löngum næturvökum í jólafríinu. Sofnaði um sjöleytið í morgun og vaknaði klukkan fjögur í dag!!!  Búin að reyna að stilla klukkur og vakna fyrr en ég bara slekk á öllu og sef áfram.  Hmmm, verður gaman að mæta í vinnuna á mánudaginn!

Annáll ársins 2008

Nú árið er liðið í aldanna skaut og aldrei það kemur aftur.  Árið 2008 var fínt ár þrátt fyrir hrun þjóðarbúsins og slík smáatriði.  Hér er árið í stórum dráttum:

Ferðalög:  Ég sló öll met í ferðalögum á þessu ári, fór fimm sinnum til útlanda og er það persónulegt met.  Fyrsta ferðin var til Amsterdam í mars, fór á ráðstefnu um hávaðamál fyrir vinnuna.  Það var afar gaman að fá tækifæri til að skoða Amsterdam sem er skemmtileg borg með fallegum gömlum byggingum.  Næsta ferð var til Búdapest með vinkvennahópnum, áttum reyndar fyrst að fara til Vilnius en þeirri ferð var aflýst og fengum við þessa sem uppbót.  Vart þarf að taka fram að ferðin var frábær og við skemmtum okkur konunglega.  Fórum í baðhús, skoðuðum borgina og sigldum á Dóná.  Borðuðum góðan mat og versluðum.  Ekki leiðinlegt!  Næsta utanlandsferð var frekar óvænt.  Ég fór til Kaupmannahafnar í júní í atvinnuviðtal.  Því miður fékk ég ekki starfið en ferðin var greidd fyrir mig með dagpeningum og alles svo ég fékk þrjá skemmtilega daga í minni gömlu heimaborg sem ég eyddi í skemmtun með vinum mínum.  Í júlí var svo komið að aðalferð ársins en þá fórum við Hilda til Marmaris í Tyrklandi með Svanhildi og hennar fjölskyldu.  Þetta var yndisleg ferð í alla staði.  Við upplifðum líka nokkur ævintýr þarna, jarðskjálfti upp á 6,3 á Richter við Rhodos hristi hótelið okkar duglega einn morguninn og í ferð um Gökövaflóa lenti ég í því að selur hoppaði upp á bakið á mér þegar við stoppuðum við eina baðströndina!  Við Hilda prófuðum líka köfun í fyrsta sinn og eftir byrjunarörðugleika hjá mér var þetta frábærlega gaman.  Ljúf ferð til fallegs lands, langar að fara þarna aftur síðar.  Síðasta utanlandsferð ársins var svo í lok nóvember til Boston með Júllu vinkonu.  Borgin sú er mjög falleg og gaman að skoða, maturinn þar er líka frábær.  Við fengum Thanksgiving máltíð á veitingastað og skemmtilega skoðunarferð um borgina, hvoru tveggja innifalið í ferðina.  Við skruppum og skoðuðum nornabæinn Salem á eigin vegum.  Frábær ferð en betra hefði verið að dollarinn hefði ekki verið í sögulegu hámarki á meðan við vorum þarna..  Hildan mín var líka á faraldsfæti í ár, auk Tyrklandsferðarinnar fór hún til Svíþjóðar og keppti í frjálsum og lauk árinu með skíðaferð til Frakklands með pabba sínum.  Ég ferðaðist líka aðeins innanlands, fór með Jakob vin minn í skoðunarferðir um suður- og vesturland og skrapp í barnsráns ferð með Gunnellu vinkonu til Snæfellsness.  Hugsa nú að 2009 verði minna um ferðalög..

Fjölskyldan og heimilið:  Enn bættist í dýrahópinn minn á árinu.  Dvergfroskurinn Daníel og bardagafiskurinn Baldur slógust í hópinn svo nú eru 6 gæludýr á heimilinu.  Eitt stykki engispretta kom örsnöggt inn í líf okkar en hvarf fljótt á braut á ný.  Aðalævintýrið á heimilinu var samt endurnýjun baðherbergisins.  Ekkert olli jafn miklu hugarangri, stressi og veseni fyrir húsfreyjuna í Skipholti 51.  Um miðjan júní var keypt inn það sem þurfti af tækjum inn á baðherbergið en leitin af flísunum reyndist verða löng og ströng.  Loks dugði það að taka Sif vinkonu með í leiðangur og eins og svo oft áður fann ég það sem ég leitaði að.  Nóvember og desember fóru svo í vinnuna og eftir blóð, svita, ryk og tár á ég nú flottasta baðherbergi hérna megin Alpafjalla.  Eina sem eftir er að finna er baðskápur en hann finn ég örugglega á nýja árinu :)  Einkadóttirin heldur áfram að standa sig vel í skólanum og íþróttum, hóf nú í haust nám í 10. bekk og er í fjarnámi í ensku á framhaldsskólastigi.  Hún vinnur með skólanum á Subway í Kringlunni, farið þangað til að fá góða þjónustu.  Af öðrum fjölskyldumeðlimum er allt gott að frétta.

Óhöpp:  Auðvitað var árið ekki óhappalaust, ég verandi ég og allt saman.  Nokkrar tréplötur fóru að fjúka um á bílastæðinu fyrir utan vinnuna og að sjálfsögðu rispaðist bílinn minn í þeim atgangi.  Ekki var langt liðið frá því að ég fékk það tjón viðgert þegar ungur drengur renndi sér aftan á bílinn þegar ég var að keyra í Mosfellsbænum.  Blessaður bíllinn fór í klessu að aftan en ég mætti galvösk með hann á sama réttingaverkstæði og áður og fékk hann fínan tilbaka.  Ekki var raunum bílsins lokið þar sem þakið var rispað í bílageymslunni í vinnunni.  Það fékkst ekki bætt vegna stæla í tryggingafélaginu, grrr.  Hvað um það, ég er amk í heilu lagi þrátt fyrir þessi óhöpp en það er nú fyrir öllu.

Vinir og vinna:  Mikil frjósemi var hjá spilaklúbbnum á þessu ári.  Þrír meðlimir af sex fjölguðu sér og var afraksturinn tveir drengir og ein stúlka, gullfalleg öll sömul.  Ekki dró þetta nú úr spilagleði klúbbsins sem heldur ótrauður áfram og hefur nú eignast nýtt uppáhaldsspil, Bohnanza, þó svo að Carcassone sé spilað reglulega.  Ég vinn enn við það sama en vinnustaðurinn breytti bæði um nafn og heimilisfang á árinu.  Ég vinn nú fyrir Umhverfis- og samgöngusvið og er það til húsa í Höfðatorgi, Borgartúni 12-14.  Flutningurinn í það hús og allt sem á eftir fylgdi er efni í heila bók.  Kínversku lyfturnar sem virka bara endrum og eins, undarlega rafkerfið og umhverfisstjórnunarkerfið sem annað hvort steikir okkur eða frystir.. bara stuuuð!  Við höfum nú lifað af heilt ár í húsinu svo þetta hlýtur nú að verða fínt á nýja árinu. 

Já, almennt var þetta fínt ár og ég ætla bara að mæta 2009 með bjartsýni.  Takk fyrir samfylgdina 2008 !