Afmælispartí og fleira

Það má segja að ég hafi fagnað afmælinu mínu 3 daga í röð.  Fyrst fór ég út að borða á afmælisdaginn.  Bæði gaman og gott   Svo á föstudagskvöldið bauð Umhverfisráð öllu starfsfólki sviðsins út að borða.  Risahörpuskel, andabringa og kaka, einnig slatti af rauðvíni og bjór með.  Töframaður sá um skemmtun og allir í góðu skapi.  Á laugardagskvöldið hélt ég svo partí hér og var mikið um dýrðir.  12 mættu og var mikið hlegið og spjallað.  Ég fékk margar góðar gjafir; spil, púða, vettlinga, handryksugu, kaffi, geisladisk, blóm, kerti og rauðvín.  Par excellance !  Frábært kvöld, takk allir aftur !!  Helgin var s.s. alveg frábær.  Á sunnudagskvöldið spilaði ég svo við Helgu og Björgu, ekki var það nú leiðinlegt   Það var hinsvegar ekki jafn gleðilegt hvað ég var slæm í fótunum eftir helgina.  Freyja, hundurinn hennar Steinku, fór með mig í göngutúr á laugardaginn.  Sá göngutúr fólst aðalega í örvæntingarfullum tilraunum mínum til að halda mér uppréttri meðan Freyja dró mig á æðisgengnum hraða um Kópavoginn.  Afleiðingarnar komu í ljós á sunnudag og mánudag, stífir ökklar með tilheyrandi haltri.  Það keyrði svo um þverbak í dag þegar bakverkir bættust í hópinn.  Ég hreyfi mig því eins og gamamenni, passar vel við aldurinn.  Jæja, best að bryðja íbúfen og fara að lúra.  Sæl og glöð samt eftir helgina !

Ég á afmæli í daaaaaag!!

Þá eru liðin 36 ár frá þeim mikla gleðiatburði að ég kom í heiminn.  Búin að fá knús, hamingjuóskir, gjafir og afmælissöng.  Hvers meira er hægt að óska sér ?  Skelli mér svo út að borða á eftir með Hildu og Svanhildi systur og fjölskyldu.  Fertugsafmælið færist nær!

Fljúgandi Jakob og sæt kríli

Steingrímur var ekki eina krílið sem ég fékk að sjá þessa helgina.  Ég brá mér í kaffi til Sifjar vinkonu í dag og hitti þar systurnar Örnu og Eyrúnu.  Eyrún var reyndar ekkert par hrifin af gestinum, vildi alls ekki horfa of mikið á mig og hélt fast í mömmu sína.  Arna var meira til í að spjalla og sendi gestinum leiftrandi bros... sum með kakóskeggi til áherslu   Næst fór ég heim til mömmu og þar voru Óli og Steinar í góðum gír að horfa á Múmínálfana.  Alltaf jafngaman að sjá þá bræður og alltaf sama fjörið í þeim.  Loks fór ég í kvöldmat heima hjá Kristínu vinkonu.  Hún bauð upp á Fljúgandi Jakob, æðislegan kjúklingarétt sem ég að sjálfsögðu át yfir mig af.  Stjarnan á því heimili er 4 mánaða og er kallaður Doddi.  Sá er með ómótstæðilegt bros og fína undirhöku   Ég fór því ánægð heim í kvöld, búin að fá að sjá fullt af krílum og borða góðan mat. Nú er best að fara að lúra með bros á vör.

Duglegi strákurinn minn!!!

Steingrímur litli stuðningsbarnið mitt var hjá mér um helgina.  Hann labbaði fram og til baka um alla íbúðina, mér til mikillar gleði.  Enhverjum kynni að finnast það skrítið að gleðjast yfir því - en sjáið til, hann var að læra að ganga óstuddur, 4 ára gamall.  Þegar hann var yngri vissi enginn hvað hann myndi geta, hvort hann myndi ganga yfir höfuð.  En minn maður tók bara framförum, á sínum hraða og fór eins varlega og hann taldi nauðsynlegt.  Göngugrindin var fínt hjálpartæki um stund, svo var hún bara til trafala.  Nú brunar hann milli staða eins og ekkert sé.  Miklar framfarir bara síðustu tvær vikur.  Nú er ég bara hissa að hann skuli ekki vera þreyttur eftir alla þessa göngutúra

Hér er myndband af hetjunni á röltinu heima hjá mér:

 

Flutt í nýtt hús - kassar kassar allsstaðar

Hér í nýja húsinu er allt á rúi og stúi.  Kassar í hrúgum út um allt enda vantar enn húsgögnin svo ekki er hægt að taka upp úr þeim.  Set hér tvær myndir, eina frá því þegar ég var að pakka og aðra frá fyrsta deginum á nýja staðnum

Ljúfur labbitúr

Á sunnudaginn brá ég mér með Steinku systur og tíkinni Freyju í göngutúr við Rauðavatn.  Þótt það væri kalt úti var frekar stillt og okkur systrum hlýnaði fljótt á göngunni.  Freyja æddi út um allt á ógnarhraða, ef ég hlypi svona hratt íklædd pelskápu myndi ég detta niður dauð innan tveggja mínútna.  Freyja blæs ekki einu sinni úr nös þó hún fari margfalda þá vegalengd sem við systur fetuðum.  Það var alveg rosalega gaman ad labba upp á hæðina fyrir ofan vatnið og horfa á birtuna yfir borginni sem var hreinlega ferskjulit.  Mjög sérstakt.  Freyja gerði eina tilraun til að éta hesta og knapa við vatnið en að öðru leyti gekk göngutúrinn snuðrulaust.  Við systur vorum þó aðeins áhyggjufullar þegar við fórum niður bratta brekku.  Stígurinn var þakinn snjó og talsverð hálka.  Í ljósi síbrotasögu minnar fetaði ég afar varlega niður. Steinka gerði slíkt hið sama enda nýbúin að detta í hálku.  Hefði engum komið á óvart þó við hefðum rúllað þarna niður   Í lok gönguferðarinnar fengum við skemmtilegan bónus.  Við sáum rjúpu trítlandi eftir ísnum á vatninu.  Rjúpur eru svo sætir fuglar !  Þetta var ákaflega ljúfur göngutúr og ætla ég að skella mér með systur minni aftur sem fyrst.  Veit að Freyja verður til í tuskið !

Ný húsakynni Umhverfissviðs

Umhverfissvið Reykjavíkurborgar, vinnustaðurinn minn, flutti núna á fimmtudaginn í nýtt hús við Borgartún 10-12.  3. hæðin, okkar hæð, er sú eina sem tilbúin er í húsinu, við erum því alein í því enn sem komið er.  Ekki er búið að klára allt og húsgögnin okkar ekki komin. Fyrstu vikurnar verða því svolítið draslaralegar hjá okkur, fullt af kössum út um allt.  Mér líst vel á nýja húsið og útsýnið hjá okkur í heilbrigðiseftirlitinu er alveg frábært.  Horfum á sundin og Esjuna, auðvelt að gleyma sér við það á fallegum morgni !  Á föstudaginn var haldin pizzu og bjórveisla til að fagna flutningunum.  Við sátum og spjölluðum á stólunum okkar, vorum að hugsa um að fara í stólarallý en það verður að bíða betri tíma   Næstu vikur verða spennandi, eftir því sem fleiri borgarstofnanir flytja inn í húsið verður fjörið meira !

Bölvun!

Einhver tók sig til og skemmdi legsteininn hans pabba.  Þegar Svanhildur systir kom að leiðinu á laugardaginn var búið að rispa toppinn á steininum.  Nokkrar rákir voru komnar niður í steininn svo talsverðu afli þurfti að beita.  Enginn annar steinn í nágrenninu var skemmdur, bara hans pabba.  Þetta er svo ótrúlega svekkjandi og pirrandi, hver gerir svona ??  Hér með legg ég bölvun á viðkomandi, megi gjörðir þínar koma þér í koll þótt síðar verði !

Gamlárskvöld

 

 

 

 

 

 

 

Árið 2007 er á enda - GLEÐILEGT NÝTT ÁR !!!

Jæja, enn eitt árið á enda !!!  Tíminn flýgur og eins og alltaf er maður steinhissa á því að aftur séu komin áramót.  Það er við hæfi að líta um öxl og hlaupa í stuttu máli yfir helstu atburði ársins.

Húsnæðismál:  Íbúðin í Möðrufellinu var sett á sölu í október 2006 en þrátt fyrir augljósa kosti (ég hafði búið í henni m.a.) var enginn að sýna henni áhuga.  Var þetta farið að valda mér nokkru hugarangri þar til í febrúar er loks komu nokkrar sálir að skoða.  Tilboð barst og lendingu var náð í marsbyrjun, mér til mikillar gleði.  Íbúðina keypti rússneskur eisti og litháísk kona hans til að nota fyrir verkamenn hjá verktakafyrirtæki hans.  Næstu mánuði á eftir bárust mér fregnir af þeim mönnum frá örvæntingarfullum fyrrum nágrönnum.  Ótrúlegt en satt, allir söknuðu mín enda pissaði ég ekki í stigann, slóst ekki á bílaplaninu né hélt hávær partí langt fram á nótt.  Þar sem ég var nú heimilislaus gripu örlögin í taumana og sendu Helen systur til Spánar í fjóra mánuði og vantaði þá pössun fyrir heimili hennar.  Þar kom ég mér fyrir með manni og mús(um) og dvaldi í góðu yfirlæti með tveimur akfeitum dekurköttum.  Eftir langa og stranga leit á hinum afar óspennandi fasteignamarkaði í Reykjavík datt ég niður á fína íbúð á fyrstu hæð í Skipholti.  Við mæðgur fluttum þar inn í ágúst og erum hæstánægðar með lífið.  Þetta eru kunnuglegar slóðir, æskuheimilið var í næstu blokk við !  Þeir sem ekki eru búinir að koma og heimsækja okkur þarna ættu endilega að skella sér hingað á nýju ári.

Ferming:  Hilda Margrét fermdist í mars með pompi og pragt.  Hún fékk fallega fermingargreiðslu hjá Sillu vinkonu (á Hárbeitt í Hafnarfirði, mæli eindregið með henni) og skrýddist fallegum svörtum kjól með hvítum ermum við.  Veislan var haldin í Skútunni í Hafnarfirði og var þar boðið upp á góðan mat og allir skemmtu sér vel.  Hvaðan barnið fékk kristilegt hugarfar sitt veit ég ekki, amk ekki frá foreldrunum...

Ferðalög:  Hápunktur ársins var ferð okkar mæðgna til Japan.  Gunnella vinkona og fjölskylda hennar búa í Tokyo og buðu okkur að dvelja hjá sér.  Betri gestgjafa er ekki hægt að hugsa sér og gerðu þau allt til að gera ferðina sem ánægjulegasta.  Við skoðuðum margt og mikið í þessari stóru glæsilegu borg, m.a. Tokyo Tower (stærsti stálturn í heimi!), hof í Asakusa (magnað!), Ghibli safnið (geggjað), Akihabara tæknihverfið (upplifun!) og garðana við keisarahöllina (frábært!).  Ógleymanleg ferð og stórkostleg upplifun.  Við mæðgur brugðum okkur einnig báðar til Brussel, ég í september og hún í nóvember.  Ég var þar í fræðsluferð með heilbrigðisfulltrúum en hún að heimsækja frænku sína.  Okkur fannst báðum borgin flott og súkkulaðið gott!  Við Júlíana vinkona fórum svo til Búdapest í október og skemmtum okkur konunglega.  Gengum fæturnar upp að hnjám í skoðunarferðum um borgina og átum á okkur gat af góðum mat.  Falleg borg sem óhætt er að mæla með.  Innanlands ferðuðumst við aðeins í sumar, fórum í sumarbústað við Hreðavatn í ágúst.  Við skoðuðum fallega náttúru Borgarfjarðar og tókum einn hring um Snæfellsnesið.  Á svæðinu var krökkt af bláberjum og tíndum við í okkur hrúgurnar af berjum.  Ljúf afslöppunarferð með reglulegri dvöl í heita pottinum.

Ættarmót:  Í júlí var haldið ættarmót Rebbanna (fjölskylda móður minnar) á Vopnafirði.  Eins og Guðni fyrrum ráðherra hefði sagt: Þar sem rebbar koma saman, þar er gaman.   Og gaman var það, systkinin sem eru höfuð ættarinnar léku á als oddi og yngra fólkið var að venju í stuði.  Þetta var frábært mót og þakka ég skipuleggjendunum sérstaklega fyrir vel unnin störf.

Slys ársins: Aldrei þessu vant braut ég ekki bein á árinu.  Hilda var ekki jafn heppin og náði að tábrjóta sig í haust.  Var hún frá æfingum vegna þessa í heilan mánuð og átti erfitt með gang fyrst um sinn.  Ég vona að þetta sé ekki byrjunin á löngum brotaferli..  Helen systir vildi komast í klúbbinn og braut 3 rifbein í árslok.  Hún kemur því sterk inn og stefnir án efa á formannssætið.

Fjölskylduviðbót:  Í september fæddist Atla syni Helenar lítil dóttir sem skírð var Arna Rún.  Nýtur hún þegar mikilla vinsælda hjá fjölskyldunni og slegist er um hana í hvert sinn sem hún mætir í fjölskylduboð.  Ég hlakka til að sjá meira af þessum sæta fjölskyldumeðlim á nýju ári.

Í heildina litið var árið gott fyrir okkur mæðgur og göngum við til móts við 2008 með bros á vör.  Sjáumst hress á nýju ári !!!